Ανακοίνωση ΔΣ Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού ΟΠΑ

Το Διοικητικό Προσωπικό του Ο.Π.Α. αποτελεί μέρος της Πανεπιστημιακής Κοινότητας και είναι η «ραχοκοκαλιά» του Ιδρύματος γιατί εργάζεται και συμμετέχει ανελλιπώς σε αυτό από την ημέρα της πρόσληψής του μέχρι την ημέρα της σύνταξης.

Για πολλούς βέβαια, το να έχεις μια μόνιμη εργασία, παραμένει ένα ανεκπλήρωτο όραμα, γιατί δυστυχώς, η πολιτική της δημιουργίας μιας νέας γενιάς συμβασιούχων συνεχίζεται από όλες τις Κυβερνήσεις του τόπου μας.

Σε σχέση με τους άλλους φορείς και τα Υπουργεία βρισκόμαστε στο χαμηλότερο μισθολογικό επίπεδο και αναμένουμε, χρόνια τώρα, το ενιαίο μισθολόγιο που παραμένει ωστόσο μια σταθερή προεκλογική υπόσχεση και τίποτε παραπάνω.

Ο κλάδος μας βλέπει το εισόδημά του να εξανεμίζεται καθημερινά, στις συνθήκες υψηλής και αυξανόμενης ακρίβειας που επικρατούν, αντίκτυπο των «παιχνιδιών» που παίζονται πίσω από την πλάτη όλων μας, στις κυρίαρχες Χρηματαγορές του πετρελαίου και των τροφίμων, δίνοντας το πρώτο ηχηρό αποτέλεσμα της πολυδιαφημιζόμενης Παγκοσμιοποίησης.

Ταυτόχρονα, αντιμετωπίζει και τις συνέπειες μιας πολιτικής που θίγει τα εργασιακά, κοινωνικοασφαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματά του, μιας πολιτικής που προωθεί την ιδιωτικοποίηση – εμπορευματοποίηση της Παιδείας.

Ο ρόλος μας μέσα στα Πανεπιστήμια είναι σαφέστατα διακριτός σε σχέση με το ρόλο των μελών ΔΕΠ και των Φοιτητών. Είναι διαφορετική η αποστολή μας στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας, αλλά επειδή ακριβώς συνυπάρχουμε στον ίδιο χώρο, που για μας είναι το δεύτερο σπίτι μας, έχουμε και μείς το δικαίωμα και την υποχρέωση να εκφράσουμε την άποψή μας για τα δρώμενα σε αυτόν.

Το νέο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των ΑΕΙ που εφαρμόζεται εν μέρει σύμφωνα με το Νόμο 3549 του 2007, αντί να οδηγήσει τα Πανεπιστήμια στην πολυπόθητη μεταρρύθμιση, συνεχίζει να δημιουργεί προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία τους, τόσο σε Ακαδημαϊκό επίπεδο όσο και σε Διοικητικό, λόγω της υπέρογκης γραφειοκρατίας που απαιτείται και λόγω της μη καθολικής αποδοχής του από τα μέλη της Πανεπιστημιακής κοινότητας.

Η Παιδεία στη χώρα μας χρειάζεται οπωσδήποτε μια μεταρρύθμιση, αλλά θα πρέπει να πηγάζει από το διάλογο με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, Καθηγητές, φοιτητές, Διοικητικό Προσωπικό, μαθητές, κ.ο.κ., και να ξεκινάει από τη Μέση Εκπαίδευση με την καταπολέμηση των φροντιστηρίων που αποτελούν τον πραγματικό βραχνά για κάθε χαμηλόμισθο Έλληνα πολίτη και όχι από την αναποτελεσματική καταπολέμηση κάποιου αόρατου εχθρού στα ΑΕΙ.

Στα Πανεπιστήμια, λόγω των ιστορικών γεγονότων που όλοι γνωρίζουμε, ισχύει το Πανεπιστημιακό άσυλο και είναι ίσως ο μοναδικός χώρος που απέμεινε, πέρα φυσικά από το διαδίκτυο, όπου κάποιος μπορεί να εκφραστεί ελεύθερα, να διαδώσει τις ιδέες του και τις απόψεις του καθώς και την κριτική του απέναντι σε μια κοινωνία όπου δυστυχώς κυριαρχούν τα μέσα «μαζικής» ενημέρωσης.

Αναφορικά με τα τελευταία γεγονότα στο ΟΠΑ θα πρέπει να επισημάνουμε ότι το πρόβλημα που δημιουργούσαν τα πάρα πολλά ταμπλό δεν είναι σημερινό και ότι εμείς έχουμε κάνει πολλές προσπάθειες στο παρελθόν για να βρούμε μια κοινά αποδεκτή λύση. Στις 8/9/2006 είχαμε στείλει και επιστολή στον τότε Πρύτανη, επισημαίνοντας τους κινδύνους που εγκυμονούσαν τα ταμπλό για την Πανεπιστημιακή Κοινότητα,

ενώ τον Σεπτέμβριο του 2007 είχαμε πάρει και σχετική απόφαση στο Δ.Σ. για αναζήτηση λύσης σε συνεργασία με το ΔΣ των φοιτητών. Ελπίζουμε, επομένως, η σημερινή κρίση να οδηγήσει σε μια κοινά αποδεκτή λύση, διασφαλίζοντας τόσο το δικαίωμα όλων των φοιτητών να εκφράζονται ελεύθερα όσο και το δικαίωμα των εργαζομένων να εργάζονται κάτω από ασφαλείς συνθήκες εργασίας.

ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΟΥ Ο.Π.Α.