HR 4.0: Το Μέλλον Είναι Ήδη Εδώ

Advertorial


Από την ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ,
Chief Human Resources Officer, Deloitte Greece


Η νέα ψηφιακή εποχή μεταβάλλει συνεχώς τους κανόνες λειτουργίας των επιχειρήσεων σε κάθε κλάδο της οικονομίας κι «επιβάλλει» στα τμήματα HR να επαναπροσδιορίσουν το σύνολο των πρακτικών διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού, από τη διαχείριση ταλέντων, την εκπαίδευση και ανάπτυξη, μέχρι τις εργασιακές σχέσεις και -ορισμένες φορές- την ίδια την έννοια της εργασίας.

Στον τομέα της αναζήτησης, οι παγκόσμιες πλατφόρμες (βλ. LinkedIn), τα Talent Hubs και τα Applicant Tracking Systems (ΑΤS) έχουν «αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού», αναβαθμίζοντας συνολικά τη διαδικασία εντοπισμού και προσέλκυσης των κατάλληλων υποψηφίων. Στο ίδιο μήκος του -νέου τεχνολογικού- κύματος, κινούνται και τα ψηφιακά εργαλεία, που εξασφαλίζουν την αυτοματοποίηση διαδικασιών, όπως η ανάλυση βιογραφικών και η διεξαγωγή αρχικών συνεντεύξεων (μέσα από τη χρήση Chatbots).

Η επιλογή του προσωπικού γίνεται πλέον με βάση τις δεξιότητες και τις προοπτικές εξέλιξης, και όχι μόνο με τους τίτλους σπουδών

Η «ψηφιακή επανάσταση» δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστα δύο καθοριστικά στάδια της εμπειρίας του εργαζόμενου, αυτά της εκπαίδευσης & ανάπτυξης και της διαχείρισης απόδοσης του προσωπικού. Σχετικά, με τον πρώτο πυλώνα, τα ασύγχρονα εξ αποστάσεως sessions και οι VR experiences αποτελούν πλέον τυπικές πρακτικές των μεγάλων εταιρειών. Αναφορικά με τον δεύτερο, σύγχρονα εργαλεία συλλέγουν και αναλύουν μεγάλο όγκο δεδομένων απόδοσης υπαλλήλων, ανατροφοδοτήσεις, μετρήσεις παραγωγικότητας και έρευνες συμμετοχής, κάτι που ευνοεί την αποτελεσματική αναγνώριση προτύπων, τάσεων και πεδίων βελτίωσης, επιτρέποντας τη λήψη αποφάσεων που βασίζονται στα δεδομένα.

 

Το Ανθρώπινο Στοιχείο Παραμένει (Το Πιο) Δυναμικό

Σε ένα περιβάλλον όπου οι όροι AI, Machine Learning και Cloud, έχουν περάσει από τη θεωρία… στις καθημερινές πράξεις των επαγγελματιών στον κλάδο του HR, ο ανθρώπινος παράγοντας ανακηρύσσεται σε απόλυτο «ρυθμιστή» των εξελίξεων.

Πιο συγκεκριμένα, σύγχρονες μελέτες που προσπαθούν να σκιαγραφήσουν τον νέο εργασιακό χάρτη της ψηφιακής εποχής, κάνοντας εκτιμήσεις για τις ειδικότητες που το πιθανότερο είναι ότι θα εκλείψουν, καθώς και τις νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν, καταλήγουν στο ακόλουθο -επικρατέστερο- σενάριο: Η προσαρμογή στα νέα δεδομένα περνάει από το (ανθρώπινο) χέρι μας. Για την ακρίβεια, κάθε εργαζόμενος, ανεξάρτητα από την ηλικία ή τον εργασιακό του ρόλο, θα χρειαστεί να αφιερώσει χρόνο είτε για νέα κατάρτιση και απόκτηση νέων δεξιοτήτων για μία απασχόληση (reskilling), είτε για αναβάθμιση και διεύρυνση των γνώσεων στο υφιστάμενο αντικείμενο εργασίας (upskilling).

Άλλωστε, η επιλογή του προσωπικού γίνεται πλέον με βάση τις δεξιότητες και τις προοπτικές εξέλιξης, και όχι μόνο με τους τίτλους σπουδών. Μάλιστα, η εφαρμογή της συγκεκριμένης προσέγγισης έχει διευρυνθεί κατά 63% σε σχέση με το παρελθόν, ενώ έχει αρχίσει να την υιοθετεί συστηματικά -μεταξύ άλλων «μεγάλων ονομάτων» του tech industry- (και) η IBM.

 

Την ίδια στιγμή, όμως, τα soft skills αποδεικνύονται «πιο ανθεκτικά» στη νέα εποχή, σε σχέση με τα αντίστοιχα τεχνικά. Πρόσφατη έκθεση του οίκου Pearson, αναλύοντας τα δεδομένα και τις τάσεις της αγοράς εργασίας σε ισχυρές οικονομίες (ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Αυστραλία και Καναδά), έδειξε πως αν και τα hard skills παραμένουν ιδιαιτέρως σημαντικά, οι πιο «περιζήτητες» δεξιότητες για τους οργανισμούς σήμερα, σχετίζονται -κυρίως- με την ενίσχυση του ανθρώπινου παράγοντα:

  • Επικοινωνία
  • Ηγετικές ικανότητες
  • Συνεργατικότητα
  • Έμφαση στη λεπτομέρεια
  • Αναλυτική και κριτική σκέψη
  • Δημιουργικότητα
  • Συναισθηματική νοημοσύνη
  • Προσαρμοστικότητα
  • Έφεση στην εξυπηρέτηση πελατών (client-serving mentality)

 

Με το βλέμμα στραμμένο προς το μέλλον, η λίστα «εμπλουτίζεται» με τις ακόλουθες δεξιότητες, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως «Power Skills», καθώς (φαίνεται να) διαδραματίζουν θεμελιώδη ρόλο στην εξέλιξη ενός εργαζόμενου, καθ’ όλη τη διάρκεια της υπηρεσιακής του διαδρομής, ανεξαρτήτως ηλικίας/θέσης:

Προσωπική ανάπτυξη – βελτίωση (η ικανότητα του εργαζόμενου να εξελίσσει τις ικανότητές του και να αναπτύσσεται μέσα από αυτοκατευθυνόμενη μάθηση) 

Προσωπική στοχοθεσία – επίτευξη στόχων (σχετίζεται με την ικανότητα του εργαζόμενου να θέτει προσωπικούς στόχους και να τους επιτυγχάνει με συγκέντρωση και αποφασιστικότητα)

Πολιτιστική και κοινωνική νοημοσύνη (η ικανότητα του εργαζόμενου να προσαρμόζεται αποτελεσματικά σε σύνολα με ποικίλες κουλτούρες και backgrounds).

Λεζάντα φωτογραφίας: Κάθε εργαζόμενος, ανεξάρτητα από την ηλικία ή τον εργασιακό του ρόλο, θα χρειαστεί να αφιερώσει χρόνο είτε για reskilling, είτε για upskilling

 

Επιστροφή στο ΤΕΥΧΟΣ 48ο – ΙΟΥΛΙΟΣ 2023